Op speciaal verzoek... en omdat het ook allemaal zeer verwonderlijk was de afgelopen week... een drieluik over de huizenjacht, Mikx op school en het kopen van een auto! Dit is dus een wat lang verhaal geworden... Maar neem gerust je tijd ervoor op werk of thuis... Voor het gemak wederom opgeknipt in drie verschillende hoofdstukken.

En nee... geen paniek... dat andere drieluik zit er echt nog steeds aan te komen. ;-)

Huisje

Tijdens het schrijven van het vorige blog hadden wij al een huurhuis op het oog. Sterker nog... na het schrijven van dat blog hebben wij ons aangemeld en op maandag werden wij al gebeld dat wij de gelukkigen waren en dat wij woensdag mochten komen tekenen. Yeah !!!  

Via deze link vind je het bewuste huis. Ziet er inmiddels wel iets anders uit van binnen qua inrichting.

De reden om dit huis te kiezen was de sfeer en de locatie (Blackwood beebie !). Ongeveer net zover van Mikx zijn school als waar wij nu zitten, maar dan bovenaan de berg ipv onderaan. Verder een bushalte voor de deur en een weg die vrijwel direct richting zwembad en sportschool gaat. Jullie begrijpen natuurlijk meteen wie er met de bus mag en wie in onze nieuwe bolide de blits gaat maken. ;-)

Afgelopen woensdag zaten wij bij de makelaar om te tekenen. Dat was een wat vreemde gewaarwording. Beetje vage gast, maar die had dan ook weinig geslapen vanwege de storm die de nacht ervoor Adelaide onveilig had gemaakt. Hij was om 3 's nachts uit bed gebeld om schade op te nemen van een omgevallen boom van één van zijn huurhuizen. 

Tijdens het voorlezen en de uitleg over het contract zat hij links en rechts alinea's te schrappen en dingen toe te voegen. Mooiste was dat waar wij dachten voor een jaar ('see what you get' in de advertentie) te gaan huren dat ter plekke werd gewijzigd naar een half jaar. Dat kwam de eigenaren beter uit. Want na dat half jaar mochten wij tekenen voor een jaar, zodat het huis niet leeg stond tijdens de winter ?!? (ok, 'not see what you get') Uhhh... maar wij dachten... nee nee... dat wordt eerst een half jaar, maar NO WORRIES... wordt daarna een jaar. Jaja... dat zullen wij nog weleens zien... 

Wij gaan nu dus maar vast meteen voorzichtig naar koophuizen kijken. ;-) Zo zijn wij dan ook wel weer...

Verder hebben wij wat "horror" verhalen gehoord over de zogenaamde inspecties die gedaan worden als je een huis huurt. Dan komt de makelaar elke drie maanden je huis inspecteren en als hij opmerkingen heeft kan je er ook zomaar uitgezet worden. Er doen verhalen de ronden dat dat al kan gebeuren als er teveel stof in huis is of als de vaatwasser vol staat met vuile vaat. Dit waren zijn eigen voorbeelden en zo was hij zelf niet.. we will see ('what we get'). Bij deze benoemen wij hem tot 'mum'. Je weet wel: als je (schoon-)moeder langs komt dan maak je het huis netjes aan kant.

Voor de mensen die ons huishouden een beetje kennen... Wij zijn heel benieuwd naar de eerste inspectie. :-)

Autootje

Vandaag hebben wij onze nieuwe bolide opgehaald, nadat wij die vorige week hadden bekeken en toen ook maar meteen gekocht.

Ook dit hele proces was weer een ervaring op zich. Nu hielp het waarschijnlijk ook niet dat wij in NL ook nooit zelf een auto hebben gekocht, maar dat terzijde. Let lease rule! ;-)

In de weken voor en na aankomst hebben wij de Australische variant op AutoTrader, CARSALES.COM.AU, continu in de gaten gehouden. Michael wilde een stoere 4x4 en Jorien een volledige elektrische auto. Dat eerste is geen probleem in OZ, maar die tweede wel. Praktisch gezien dan hè. Je komt niet echt heel ver als je buiten de stad komt... En wie heeft gewonnen? Het is een 4x4 geworden....met een stopcontact en batterijbereik van 50km. Everybody happy? :)

Hier is een link naar de website van Mitsubishi. Heeft dus een bereik van 50km op puur elektrisch en verder diverse briljante technische snufjes...

Maar wat je dus doet is kijken op de website van CarSales en als je een leuke wagen ziet dan vul je je gegevens in en je wordt binnen no-time terug gebeld door de dealer of particulier. Toegegeven... dat gaat sneller met een Australisch mobiel nummer dan met een NL'se, maar sommigen reageerden ook per mail. Dan maak je dus een afspraak en ga je kijken. Op een gegeven moment hadden wij een VW op het oog en de PHEV. Die zouden wij allebei op zaterdag gaan bekijken, maar de vrijdag ervoor zagen wij dat de VW al verkocht was... Niet dat de dealer ons dan even belt om dat te vertellen, maar goed... zo gaat dat... welcome Down Under!

Nu hadden wij ondertussen van de makelaar van ons huurhuis ook al gehoord dat de VW's (en EU auto's in het algemeen) niet zo goed met de hitte om gaan in Australië en dat de airco's dat niet aan kunnen. Zijn kantoor had een zooi VW's in gebruik, waar ze nu graag vanaf willen... Dus heel rauwig waren wij er niet om dat de VW al weg was... De afspraak bij de Mitsubishi dealer ging wel door... 

Daar aangekomen nam men uitgebreid de tijd, kregen wij uitleg over de werking van de auto en mochten wij, zonder begeleiding, een half uurtje rond rijden. Na dat half uurtje zaten wij aan tafel met de verkoper, die meteen een mooi prijsje zou gaan maken. Dat ging ongeveer als volgt... "Oh nee... de prijs die hier staat is niet actueel... het moet eigenlijk 2.000 minder zijn... zit al korting op... en dan komt de belasting van de staat erbij... en het rijklaar maken erbij... en het kentekenbewijs erbij... dus dan komt er weer 2.000 bij. Happy?". 

Ehm... dussss... die hebben wij gepareerd met ons budget, dus als hij 'm onder gestelde budget zou krijgen dan waren wij akkoord. dat moest ie dus even met zijn baas overleggen en na een klein kwartiertje was de deal rond....and no extra costs: everybody happy, zoals Mikx zegt... Een stevige handdruk bezegelde de deal. Mooi om dat zo te doen trouwens. Moesten wij daarna wel nog even tekenen natuurlijk.

Daarna werden wij naar een kantoortje gebracht met een mevrouw voor het verdere papierwerk en de aanbetaling. Daar werd ons wel eerst een aanbieding gedaan voor getint glas (wel zo handig tegen hitte en UV) en een speciaal coating pakket (voor binnen en buiten - scheelt schoonmaken). Hoezo "no extra costs".... :-) Maar wij zijn de beroerdste niet en gunnen de dealer ook zo zijn inkomsten. Dus na wat gefrons met wenkbrauwen, een beetje moeilijk kijken en een vraag over korting zijn wij overstag gegaan. Tja... we zijn er nu toch... :-D .... Gevalletje: 'not see what you get'...

Wij zouden nu eigenlijk naar een ander kantoortje moeten gaan voor de aanbetaling... Ja... je verzint het niet... maar in dat kantoortje was de PC stuk, dus mochten wij blijven zitten en onze creditcard tevoorschijn toveren. De auto was nu van ons, maar wij moesten dan wel even een Australisch rijbewijs gaan aanvragen. Anders kon het kentekenbewijs niet worden aangevraagd. Dat hebben wij van de week gedaan en ook dat is weer een geniaal verhaal.

Die bewaren wij voor volgende week onder het kopje: overheidszaken! Moet Michael wel een beetje mee oppassen als nieuwbakken ambtenaar...

Schooltje

En dan nu Mikx en school. Speciaal voor juf Bernadette en tante "Bottle", maar natuurlijk ook voor jullie allemaal.

Mikx heeft bijna een volle week school gehad op Bellevue Heights Primary School. Dat begon op maandag met de intake om 9.30am. Overigens was Jorien in de week ervoor al een paar keer met hem op het schoolplein en in de bijbehorende speeltuin geweest, zodat het allemaal niet helemaal nieuw was...

Wij werden op maandag ontvangen door een vriendelijke dame die ons vertelde hoe de school in elkaar zat, wat het lesprogramma was  en wat er van kind en ouders werd verwacht. Dat was een leuk en open gesprek waarin wij ook de handleiding voor Mikx mee konden geven. ;-)

Wat helemaal mooi was is dat de "welfare worker" van deze school een dame uit Nederland is die al 8 jaar in Adelaide werkt. En wat bleek: nog 1 NL's gezin heeft hun kids op deze school. Één daarvan, Floris, kent Mikx al goed. Maar daarover zo meer...

Na de intake lieten wij Mikx achter in zijn klasje en dat was wel ff een heel moeilijk moment. Niet alleen voor Mikx, maar ook voor pappie en mammie. Een huilende Mikx werd liefdevol meegenomen door de juf (Miss Ford) en wij zochten steun bij elkaar. ;-)

Mikx zit in een klas van 10 leerlingen (allemaal Aziaten, red.) die (bijna) allemaal geen Engels kunnen praten en verstaan. Diep respect voor de juf... nu al!

Die middag had Mikx het af en toe moeilijk, maar de welfare dame kwam af en toe langs en ze hebben zelfs Floris uit zijn klas gehaald zodat Mikx hem kon vertellen wat hij wilde. Briljant !:-) Dat gebeurde later die week nog een paar keer en dat werkte perfect. Floris fungeerde als tolk tussen juf en Mikx. Het bleek al snel dat Mikx graag wilde weten wat de structuur was op school. Jorien heeft de juf dat uitgelegd en dat pakte zij goed op. Ze heeft samen met Mikx toen een soort schema gemaakt, zodat Mikx weet hoe de dag eruit ziet. Wat bij de Joost van Den Vondel op het bord in de klas stond heeft hij nu op een papiertje staan. Dat helpt hem enorm.

Wij kunnen ons wel voorstellen dat dit ff pittig is voor Mikx. De hele week naar school van 9u tot 15.30. En niemand kunnen verstaan. Dat is wel ff wennen. Dit weekend is ie behoorlijk gesloopt. Wij zijn heel benieuwd wat de komende weken gaat brengen. Daarover gaan wij zeker bloggen...

Tot slot dan nog twee zaken die te leuk zijn om niet te noemen.

1. Mikx kreeg deze week een brief mee dat de kinderen vanaf nu iedere woensdag in de schooltuin gaan werken onder begeleiding van... en je verzint het niet... mevrouw GROEN !!!!

2. Mikx vindt nu al van alles handiger in Australië. Om er een paar te noemen:

- Op school gaat er een schoolbel af als de lessen starten/aflopen en tijdens de pauzes. (bij zijn vorige school klapte de juf in haar handen)

- Dat de postbode niet alle huizen af hoeft te gaan tot aan de voordeur. Bij ons appartement staan de brievenbussen langs de kant van de weg. En bij zo'n beetje alle andere huizen ook. Heel handig als het regent...

Zo... dat was het dan wel weer voor nu. Langer kunnen we het niet maken; leuker ook niet! ;-)

Enneh... wij plaatsen zo nu en dan foto's in de foto sectie... (aan de beschrijving onder de foto's wordt nog gewerkt)