Afdrukken
Categorie: Daily Adelaide

En zo zijn we alweer 5 maanden verder... geen idee of jullie nog behoefte hebben aan updates vanuit Down Under, maar hier is er dus weer één...

En mocht je geen zin hebben om verder te lezen... je kunt altijd de plaatjes bekijken via het menu hiernaast. Allebei mag natuurlijk ook... :-)

 

De afgelopen maanden hadden vele hoogte- en dieptepunten, maar voordat we daar verder op ingaan willen wij iedereen een liefdevol en gezond 2019 wensen!

Wij kijken ernaar uit om in April weer een paar weken in Nederland te vertoeven en bij te praten/drinken/eten/lachen/huilen, etc...

Maar goed... we zijn hier nu niet om vooruit te kijken, maar om terug te blikken, dus daar gaan we...

 

Baron & Barones

Zoals ieder jaar gebruikelijk (sterker nog... voor de 2e keer in 2018) kwamen de Baron en Barones op bezoek tijdens één van Mikx z'n schoolvakantie. Dat staat altijd garant voor Kolonisten, cadeautjes, nieuwe aanvoer van hagelslag en drop, goede gesprekken, knuffels, uit eten, risotto, kamperen en BBQ's. En ook nu werden we weer niet teleurgesteld. Vooral Mikx werd goed verwend en ondertussen heeft ie  z'n Dog Man boeken serie compleet. Inmiddels gaat ie nu verder met de Captain Underpants serie...

 

Op en oma zijn druk bezig geweest met diverse klusjes in en om het huurhuis. Die moest in goede staat worden overgedragen... Oma heeft de hele tuin aangepakt en de real estate agent was weer trots op haar. Opa heeft zo'n beetje iedere week risotto gemaakt en ook wat dingetjes gefixt van de camper trailer. Hulde.

Uiteraard hebben ze ook weer wat dagen op diverse campings doorgebracht. Op één van die campings ontmoette Mikx z'n nieuwste vriendje: Caylen. Die hebben samen aardig wat tijd doorgebracht op de camping en ook daarna hebben wij nog een keer afgesproken voor een playdate.

Het was de bedoeling dat de Baron en Barones zouden helpen met onze verhuizing, maar zij zijn eerder terug gegaan naar NL. Dat brengt ons meteen bij het dieptepunt van de afgelopen maanden. Wij hebben afscheid moeten nemen van een bijzondere oom: ome Aris. Een oneerlijke strijd, maar wij hebben veel respect voor zijn vechtlust en positiviteit in de afgelopen maanden. Michael denkt met veel plezier (en verdriet) terug aan slap geouwehoer met z'n oom op de Eikenlaan, biertjes drinken bij Roda (voetbalclub) na een uitwedstrijd met Hoogland als hij daar ook net een wedstrijd had gefloten. Hilarisch blijft de buurman & buurman voorstelling van ome Aris en de Baron bij het zagen van de terrastegels op de Remise. De wereld heeft een bijzondere man verloren.

Hierdoor werden we wel weer met de neus op de feiten gedrukt van de afstand. In dit soort tijdens wil je het liefst bij familie in de buurt zijn. Face-timen, Whatsappen en bellen is dan niet voldoende (er blijft een afstand). Het liefst stap je op het vliegtuig, net zoals je in NL ff de fiets of auto pakt om langs te gaan om elkaar te steunen. Dat zat er nu dus niet in omdat we de April reis al hadden geboekt en er verschillende (werk)verplichtingen in Adelaide waren. Dan valt de keuze om niet af te reizen best zwaar en is dit Australië avontuur (tijdelijk) minder leuk.

 

 

RAA olé olé

Over werkverplichtingen gesproken. Michael werkt nu al een maand of vier voor de RAA (de Zuid-Australische ANWB). Tot op heden bevalt dat prima. Genoeg werk aan de winkel en genoeg vrijheden. Dat ligt hem altijd wel goed... voor zolang het duurt natuurlijk. :-) Mogelijk dat hij in April op bezoek gaat bij de ANWB voor een werkbezoek. Altijd leuk, alleen niet genoeg reden om een business-class ticket terug naar Adelaide te mogen boeken... zohoo jammer weer. :-)

 

Mooiste van de overstap van de publieke naar de commerciële sector is dat de maand december gevuld was met alleen maar etentjes en borrels. Of gefinancierd door RAA of door de leveranciers. Allemaal onder het mom van netwerken natuurlijk. Heel vervelend allemaal. En er zat ook nog een etentje met de oud-collega's van de overheid tussen. Bijzonder gezellig en leuk om bij te praten, maar het werd wel duidelijk dat Michael op tijd de juiste keuze heeft gemaakt. Nu nog even kijken of RAA dat ook vind als de proeftijd eindigt over twee maanden.

Nadeel van al de geschrans en gezuip is dat er minder wordt gefietst of überhaupt word bewogen. Dat is een doorn in het oog van Jorien en dat brengt ons dan weer bij het volgende...

 

PT of nie

In de afgelopen maanden heeft Jorien veel nagedacht over welke kant ze nu op wil. En of Adelaide ook de mogelijkheden biedt om die kant op te gaan. Meest belangrijke beslissing was om te stoppen met PT als freelancer en de focus te leggen op Coaching vanuit gezondheidsperspectief en Marketing... of Coaching... of toch PT... huh?... Inderdaad... keuzes... keuzes... keuzes...

Het resultaat is...nadat ze drie maanden geleden haar huurcontract bij Goodlife had opgezegd, vroeg haar leraar, mentor, business-coach van FMA Strength Institute in de LAATSTE week: 'weet je zeker dat je niet meer mensen wil trainen?' En met een lijst aan overtuigende ja's en paar kleine twijfels aan hem, ging ze het weekend in met: 'waarom stelt hij deze vraag? Wat ziet hij wat ik niet zie?' Resultaat: drie dagen voor einde contract is het contract omgezet in een pauze van het contract. Dus ze heeft de mogelijkheid om terug te keren. Sterker nog: ze gaat Goodlife helpen met hun marketing en in ruil daarvoor krijgt ze de tijd om haar business onder haar eigen condities op te bouwen en verder nog wat andere kostentechnische voordelen. 

 

Dus nu zitten we met een ijverig, knettervol, stuiterend energiek persoon die werkt aan haar return i.s.m. haar coach. En dit keer gaat ze het helemaal anders doen. :-) Meer parttime zodat ze daarnaast kan richten op Marketing Consultant klussen, waarvoor ze al beetje bij beetje aan de weg timmert. Coach & Trainer vanuit Health is eerst de focus.

Ach, is ondernemen niet vallen en opstaan? Ook de vrienden en familie krijgen meer vragen dan verhalen en zelfs Michael moest eraan geloven wanneer hij weer es verzuchtte dat hij graag weer wil DJ'en maar eerst een nieuwe DJ controller nodig heeft. De boodschap na vragenvuur met zijn ouders als getuige voor hem was: ga eerst 'vlieguren' maken, want met de huidige apparatuur die al 10 jaar stond stof te happen kun je namelijk al flink mee uit de voeten. Resultaat: mijnheer oefent wekelijks op zijn DJ kwaliteiten en spaardoel is een nieuwe DJ controller. 

De meeste spaardoelen staan overigens "on hold", vanwege...

 

Yalanda

Op 22 November was het dan eindelijk zover: de overdracht van, en sleutel voor, onze nieuwe (vakantie)woning! Ruim anderhalf jaar na het kopen van de grond en ruim een half jaar nadat de eerste graafmachine de boel overhoop haalde... Diezelfde dag kwam de keukenapparatuur binnen en ging de tegelaar aan de slag. Dat moest ook wel aangezien wij op 1 December ons huurhuis moesten verlaten. Gelukkig leverde alle partijen goed werk af, dus konden wij met hulp van Laurens en Mark alle spulletjes binnen een dag verhuizen. Hemelsbreed zo'n 600meter, maar toch maar een verhuiswagentje gehuurd. Dank heren voor de hulp! :-)

 

Dit geeft nu toch wel een goed gevoel en een wereld van verschil: ons eigen stekkie Down Under. We hoorde van vele emigranten dat wanneer je je eigen huis bezit, het settelen een stuk beter gaat. En ja, zo ervaren wij dat ook. Helemaal als je het huis op ramen, systemen, inrichting zelf ontworpen hebt tot op de centimeter. Er moet nog wel genoeg gebeuren, maar daar gaan we, op z'n Australisch, de tijd voor nemen. Niet alles tegelijk, want we willen ook nog een keer (of meer) naar NL, Japan, NZ, Broome>Darwin in 4x4, etc. etc. de komende jaren genoeg te doen en te dromen, maar (tijdelijk) te weinig inkomsten om dat mogelijk te maken. Nee hoor... jullie hoeven geen medelijden te hebben met ons, maar geloof ook niet dat dat zo is. :-)

Wat wel prio heeft zijn ventilatoren. Het is de afgelopen weken als een paar keer rond de 40 graden geweest en windstil in de nacht met een temperatuur van 30 graden (normaal op dagen van 35 graden overdag, wordt het 16 - 19 graden 's nachts). Dan is slapen in dit huis toch echt wel een probleem.

We hebben inderdaad geen airco, want technisch gezien moet (semi) passieve koeling (de air cross ventilation, ramen wagenwijd open op de koude windzijde onderin, waarna de warme lucht die stijgt in het huis er aan de overkant in het huis via de hoge gepositioneerde ramen eruit kan, zie plaatje), prima werken...

Image result for aircross ventilation

Het semi aan de passieve koeling zouden dan de ventilatoren zijn. Nu horen wij je denken: "dan zet je die toch aan als het windstil is?". Goed punt! Dat hadden we graag gedaan, ware het niet dat je in Australië dus niet zelf je ventilatoren mag aansluiten. Want drie draden aansluiten kan de gewone burger natuurlijk niet aldus de overheid. Dat moet gedaan worden door een elektriciën. En laten die dus nu net allemaal op zomervakantie zijn. Zitten we nu dus mooi met vier werkeloze ventilatoren weg te zweten bij dagen boven de 35C met te weinig wind...

Lang leve de tuinslang! Yep... dat infinity zwembad laat ook nog even op zich wachten... Binnenkort maar weer met de bank praten dachten wij zo...

 

Goed... dat was wel weer genoeg gezwets voor een dag. Wij gaan verder met weekend vieren en kijken uit naar ons volgende bezoek vanuit NL: de Dijkgraven.

Daarover, en over vele andere zaken, uiteraard weer meer of een maandje of zo...

"Have a good one"!